Ήθελα, από όλο αυτό που συμβαίνει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να σώσω 3 ατάκες να έχουμε να τις θυμόμαστε. Τις βρήκα ευφυεστατα χιουμοριστικές...και λίγο χυδαίες...
Και περνάμε σε άλλα θέματα.
Δημοψήφισμα. ΝΑΙ ή ΟΧΙ? Δεξιά ή Αριστερά? Μέσα ή Έξω? Ευρώ ή Δραχμή; Λοιπόν για να τελειώνουμε με όλες αυτές τις ανόητες μεταφράσεις, το ερώτημα που τίθεται είναι Λιτότητα ή Επανεκκίνηση; Η Ελλάδα έφτασε στον πάτο. Αν μπούμε στη διαδικασία να διερευνήσουμε ποιος την έφτασε στον πάτο, δε πρόκειται να καταλήξουμε μέσα στα επόμενα 100 χρόνια. Οπότε ας σταθούμε στο πως μπορούμε να κάνουμε κυριολεκτικά ένα βήμα μπροστά.
Μια φίλη μου άρχισε δίαιτα και ο διαιτολόγος της, της είπε να αρχίσει να μετράει τα ΟΧΙ της.
Μια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο θυμάμαι που μας έλεγε πως η ιστορία γράφεται μέσα από τα ΟΧΙ της.
Τα ΟΧΙ ειναι πιο ελεύθερα, πιο εναλλακτικά, πιο επίμονα, πιο ρεαλιστικά, ανοίγουν ορίζοντες, δίνουν ελπίδα, σε τραβάνε από το βάλτο και τη μιζέρια, από τον σταρχιδισμό και τον ωχαδελφισμό. Και να ξέρεις τα ΟΧΙ δε τα λένε αυτοί που έχουν πολλά, τα λένε αυτοί που δεν έχουν τίποτα, που ζουν στο μεταίχμιο της επιβίωσης. Και στη χώρα μας, είναι η πλειοψηφία αυτή που κινείται σε αυτό το μεταίχμιο.
Αντιλαμβάνομαι γιατι κάποιοι θα ψηφίσουν ΝΑΙ. Έχουν πλούτο, χρήματα, ισχυρές θέσεις, στηρίζουν την ύπαρξή τους στις πελατειακές σχέσεις, έχουν πλάτες να στηριχτούν. Και αυτά όλα τώρα απειλούνται. Τους καταλαβαίνω. Αλήθεια. Μια τέτοια ζωή ίσως να ζήλευαν πολύ. Κι αν την είχαν να την υπερασπίζονταν. ΟΜΩΣ είπαμε, η πλειοψηφία ζει μια άλλη ζωή...
Ζωή λιτότητας, ανεργίας, ανέχειας, φτώχειας. Μια ζωή που δεν επέλεξαν, που τους χαρίστηκε από τους εθνοσωτήρες μας, αυτούς που αποφασίζουν στην Ευρώπη για μας, που έβαζαν μεχρι πριν πέντε μήνες τους Αρχηγούς μας να υπογράφουν με τα κεφάλια κατεβασμένα, με την σφαλιάρα στο σβέρκο, δίχως να έχουν μελετήσει τί υπέγραφαν. Και αυτή η διαδικασία έκανε τον φτωχό -> φτωχότερο, τον άνεργο -> άνεργο διαρκείας, τον ξεσπιτωμένο-> αυτόχειρα.
Λυπάμαι, μα όταν θα πάω να ψηφίσω την Κυριακή στις 5 Ιουλίου, δε θα σκεφτώ τον πλούσιο αυτής της χώρας. Δεν θα σκεφτώ τον βολεμένο αυτής της χώρας. Δε θα σκεφτώ καν τον εαυτό μου γιατί κι εγώ προς το παρόν μπορώ να επιβιώσω παλεύοντας.
Θα έχω στο μυαλό μου εκείνους τους ανθρώπους που δεν έχουν πού τη κεφαλή κλίναι, που κοιμούνται στους δρόμους, που τρώνε στα συσσίτια, που έχουν πτυχία και είναι άνεργοι, που δούλεψαν μια ζωή και τώρα παίρνουν κουτσουρεμένες συντάξεις.
Θα έχω στο νου μου, την παιδεία, την υγεία, την ευημερία της χώρας μου. Θα έχω στο νου μου την Ιστορία του τόπου μου την οποία και σπούδασα. Θα έχω στο νου μου πόσο ευλογημένοι είμαστε που ζούμε σε μια χώρα με όλα τα καλά και ότι προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν αξίζουμε τίποτα.
Αν αλλάξει κάτι μικρό στη χώρα, ας είναι γι' αυτους που δεν έχουν. Αυτοί που έχουν, δεν έχουν την ανάγκη κανενός. Θα επιβιώσουν όπως και να'χει.
ΟΧΙ απορρίπτοντας τις ασφυκτικές προτάσεις των δανειστών.
ΟΧΙ στα τελεσίγραφα και σε ζοφερές συμφωνίες για το μέλλον της χώρας.
ΟΧΙ στη τιμωρία μιας κυβέρνησης που αντιτάσσεται, αντιδρά και υπερασπίζεται τη χώρα.
ΟΧΙ στον εκβιασμό και τον εκφοβισμό.
ΟΧΙ στη διακυβέρνηση της χώρας μας από τρίτους μη αιρετούς.
ΟΧΙ στην παράδοση της Εθνικής Οικονομίας.
ΟΧΙ στην παράδοση της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
ΟΧΙ στην επιδείνωση της φτώχειας και της ανεργίας.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ.
Και περνάμε σε άλλα θέματα.
Δημοψήφισμα. ΝΑΙ ή ΟΧΙ? Δεξιά ή Αριστερά? Μέσα ή Έξω? Ευρώ ή Δραχμή; Λοιπόν για να τελειώνουμε με όλες αυτές τις ανόητες μεταφράσεις, το ερώτημα που τίθεται είναι Λιτότητα ή Επανεκκίνηση; Η Ελλάδα έφτασε στον πάτο. Αν μπούμε στη διαδικασία να διερευνήσουμε ποιος την έφτασε στον πάτο, δε πρόκειται να καταλήξουμε μέσα στα επόμενα 100 χρόνια. Οπότε ας σταθούμε στο πως μπορούμε να κάνουμε κυριολεκτικά ένα βήμα μπροστά.
Μια φίλη μου άρχισε δίαιτα και ο διαιτολόγος της, της είπε να αρχίσει να μετράει τα ΟΧΙ της.
Μια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο θυμάμαι που μας έλεγε πως η ιστορία γράφεται μέσα από τα ΟΧΙ της.
Τα ΟΧΙ ειναι πιο ελεύθερα, πιο εναλλακτικά, πιο επίμονα, πιο ρεαλιστικά, ανοίγουν ορίζοντες, δίνουν ελπίδα, σε τραβάνε από το βάλτο και τη μιζέρια, από τον σταρχιδισμό και τον ωχαδελφισμό. Και να ξέρεις τα ΟΧΙ δε τα λένε αυτοί που έχουν πολλά, τα λένε αυτοί που δεν έχουν τίποτα, που ζουν στο μεταίχμιο της επιβίωσης. Και στη χώρα μας, είναι η πλειοψηφία αυτή που κινείται σε αυτό το μεταίχμιο.
Αντιλαμβάνομαι γιατι κάποιοι θα ψηφίσουν ΝΑΙ. Έχουν πλούτο, χρήματα, ισχυρές θέσεις, στηρίζουν την ύπαρξή τους στις πελατειακές σχέσεις, έχουν πλάτες να στηριχτούν. Και αυτά όλα τώρα απειλούνται. Τους καταλαβαίνω. Αλήθεια. Μια τέτοια ζωή ίσως να ζήλευαν πολύ. Κι αν την είχαν να την υπερασπίζονταν. ΟΜΩΣ είπαμε, η πλειοψηφία ζει μια άλλη ζωή...
Ζωή λιτότητας, ανεργίας, ανέχειας, φτώχειας. Μια ζωή που δεν επέλεξαν, που τους χαρίστηκε από τους εθνοσωτήρες μας, αυτούς που αποφασίζουν στην Ευρώπη για μας, που έβαζαν μεχρι πριν πέντε μήνες τους Αρχηγούς μας να υπογράφουν με τα κεφάλια κατεβασμένα, με την σφαλιάρα στο σβέρκο, δίχως να έχουν μελετήσει τί υπέγραφαν. Και αυτή η διαδικασία έκανε τον φτωχό -> φτωχότερο, τον άνεργο -> άνεργο διαρκείας, τον ξεσπιτωμένο-> αυτόχειρα.
Λυπάμαι, μα όταν θα πάω να ψηφίσω την Κυριακή στις 5 Ιουλίου, δε θα σκεφτώ τον πλούσιο αυτής της χώρας. Δεν θα σκεφτώ τον βολεμένο αυτής της χώρας. Δε θα σκεφτώ καν τον εαυτό μου γιατί κι εγώ προς το παρόν μπορώ να επιβιώσω παλεύοντας.
Θα έχω στο μυαλό μου εκείνους τους ανθρώπους που δεν έχουν πού τη κεφαλή κλίναι, που κοιμούνται στους δρόμους, που τρώνε στα συσσίτια, που έχουν πτυχία και είναι άνεργοι, που δούλεψαν μια ζωή και τώρα παίρνουν κουτσουρεμένες συντάξεις.
Θα έχω στο νου μου, την παιδεία, την υγεία, την ευημερία της χώρας μου. Θα έχω στο νου μου την Ιστορία του τόπου μου την οποία και σπούδασα. Θα έχω στο νου μου πόσο ευλογημένοι είμαστε που ζούμε σε μια χώρα με όλα τα καλά και ότι προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν αξίζουμε τίποτα.
Αν αλλάξει κάτι μικρό στη χώρα, ας είναι γι' αυτους που δεν έχουν. Αυτοί που έχουν, δεν έχουν την ανάγκη κανενός. Θα επιβιώσουν όπως και να'χει.
ΟΧΙ απορρίπτοντας τις ασφυκτικές προτάσεις των δανειστών.
ΟΧΙ στα τελεσίγραφα και σε ζοφερές συμφωνίες για το μέλλον της χώρας.
ΟΧΙ στη τιμωρία μιας κυβέρνησης που αντιτάσσεται, αντιδρά και υπερασπίζεται τη χώρα.
ΟΧΙ στον εκβιασμό και τον εκφοβισμό.
ΟΧΙ στη διακυβέρνηση της χώρας μας από τρίτους μη αιρετούς.
ΟΧΙ στην παράδοση της Εθνικής Οικονομίας.
ΟΧΙ στην παράδοση της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
ΟΧΙ στην επιδείνωση της φτώχειας και της ανεργίας.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ.