Επιθέσεις κι εναποθέσεις

Coυλοί μου αναγνώστες,

Χριστός Ανέστη και Χρόνια πολλά και καλά με υγεία και ευτυχία στη ζωή σας και αγάπη στις καρδιές σας. Ελπίζω να περάσατε όμορφα αυτές τις κατανυκτικές ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος και τις κανιβαλικές μέρες της επόμενης εβδομάδας που αισίως ακόμη διανύουμε. Ελπίζω να φάγατε τα αρνάκια και τα αυγάκια και τα τυράκια και τα κοκορετσάκια και τις σαλατούλες και τα τζατζικάκια και τα τσουρεκάκια με τη μερεντούλα και τα παγωτάκια και τα γλυκάκια και όλα τα καλά του θεούλη.
Μια από τα ίδια κι εδώ. Βάλαμε τις διατροφές και τις γυμναστικές στην άκρη κι επιδοθήκαμε στην γυμναστική όλων των οδόντων της στοματικής μας κοιλότητας και των μυών εκεί.

Και αφού το αρνί κάπως τελειώνει και το κοκορέτσι έφυγε την πρώτη κιολας μέρας, ψάχνουμε να βρούμε τους χαμένους μας ρυθμούς εργασίας και καθημερινότητας αλλά μια φούσκωση μας κρατά πίσω που δεν τη γιατρεύει ούτε η σόδα ούτε τίποτα. Ευτυχώς φτάνεις στο σημείο να σιχαίνεσαι οτιδήποτε βρώσιμο και κάπως ετσι το γυρνάς στις σαλατούλες. Μου λείψανε τα όσπρια να καταλάβετε και τα βραστά τα χόρτα με το λεμονάκι. Έτσι, σήμερα ξεκίνησα και πάλι τη γυμναστική μου, τη διατροφή μου και την αυτοπειθαρχική μου κατάσταση.

Είναι γεγονός πως διαβάσαμε πολλά αδιάβαστα βιβλία τις μέρες που πέρασαν, πως παίξαμε πολύ με τα ανίψια, πως δεν βγήκαμε και πολύ έξω γιατί που να πας να αργοσέρνεσαι μετά το φαγητό; Αραξε ξάπλωσε και πάρε βαθιές ανάσες και πού ξέρεις μπορεί και να γεννήσεις κανένα αρνί ή κανένα κοκορετσάκι. Πάντως στην Ανάσταση φέτος δε κάθισα ως το τέλος με αποτέλεσμα να με φωναζουν στο σπίτι για 3 μερόνυχτα άθεη και να μου λένε πως έχασα το δρόμο μου και παραπαίω και γι' αυτο δε σταυρώνω γκόμενο γιατί δεν έχω τη θεία χάρη του θεού.

Το γεγονός πως έχω σιχαθεί τους δήθεν, τους ψεύτες, τους ανισόρροπους, τους αμόρφωτους, τους πτυχιούχους αμόρφωτους και τον κάθε γλίτσα που έχει στο μυαλό του μόνο το σεξ και τίποτα άλλο, δε περνάει καν από τα μυαλά των δικών μου. Το γεγονός πως η μοναχικότητα μου ταιριάζει δε θα το αποδεχτεί ποτέ η μανούλα μου. Αφού δε με θέλει ο ένας και μοναδικός, δεν θελω κανέναν άλλο. Αλλά δε τα λέω αυτά γιατί θα με λένε άθεη, ανώριμη, χαζή και αλλοπαρμένη.

Προσφάτως κάποιοι με είπαν χαζή και ματαιόδοξη. Και κάποιοι άλλοι με είπαν εγωίστρια και ψώνιο. Κάποιοι με είπαν αχάριστη και ισχυρογνώμων. Πραγματικά δεν ήξερα πού σκατά κρύβω καλά, τόσα αρνητικά στοιχεία στην ύπαρξή μου. Δε βοηθησε η αυτοκριτική που έκανα με τον ψυχοθεραπευτή μου και θα πρέπει να ξαναπάω ή και να αλλάξω γιατρό. Αλλά πριν το κάνω αυτό, θελω να βεβαιωθώ πως οι χαρακτηρισμοί που μου αποδόθηκαν προέρχονται από ανθρώπους λογικούς και συνετούς και ευφυεις. ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ. Εδώ κυριολεκτικά γελάμε. Γιατί δε μπορεί να ζητάς από μια χαζή και ματαιόδξη, από μια εγωίστρια και από ένα ψώνιο, από μια αχάριστη και μια ισυρογνώμων, να βγεις ραντεβού!!! Η τύπισσα σε γείωσε και απέκτησε ολα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, που μεταξύ μας για τους ανθρώπους που τα είπαν εύχομαι να ήμουν ακριβώς ό,τι είπαν για να μην με ξαναενοχλήσουν ποτέ. 

Φοβάμαι πως αρχίζω να μοιάζω σε εκείνον τον ενα που τον ηθελα και δε με κράτησε. Αρχίζω να φοβάμαι τους ανθρώπους. Να οπισθοχωρώ. Εγώ που μόνο με χαμόγελο μπορούσα μεχρι χτες να αντιμετωπίσω τα πάντα. Γυρνάω τη πλάτη μου σε όλους και αφήνομαι στον δικό μου μοναχικό μα υπεροχο κόσμο των βιβλίων μου. Και μη μου μιλάτε γιατί φοράω και ακουστικά με δυνατή μουσική και δε σας ακούω. Μερικές φορές η βουτιά μεσα στον εαυτό μας είναι λυτρωτική κι ας φαίνεται να μοιάζει με χαζομάρα, ματαιοδοξία, εγωισμό, ψώνισμα, αχαριστία και ισχυρογνωμοσύνη.

Ένας πραγματικά ευφυής άνθρωπος το ξέρει ότι τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται, οτι πρέπει να μπεις μέσα για να δεις και όχι να κρίνεις από την εξώπορτα ένα σπίτι. Κι αυτός ο πραγματικά ευφυής
άνθρωπος δειλιάζει να μου χτυπήσει τη πόρτα παρόλο που ξέρει πως τον περιμένει μια πολυθρόνα δίπλα στη δική μου, πλάι στη μεγάλη μου βιβλιοθήκη. 

Σε άλλα νέα: Τίποτα. Ησυχία, τάξη και ασφάλεια.

Να είστε όλοι καλά και να χαμογελάτε.

Εγκεφαλικά πηδήματα

Χαίρετε coυλοί μου αναγνώστες,

δυο πόδια της Σαρακοστής μείνανε, κλειστά, για να έρθει εκείνη η μέρα που ως άλλοι χάνιμπαλς θα πλακώσετε το αρνί το σουβλιστό και το κοκορέτσι και θα το κάνετε σκόνη. Κι εγώ μαζί σας βασικά αλλά δε σκοπεύω προφανώς να ξεφύγω απο τη δίαιτα-γυμναστική μου παρά μόνο για λίγη πετσούλα και λίγο κοκορετσάκι από δαύτο του πατέρα μου που ως άλλος μαγκάιβερ έχει ξεκινήσει να ετοιμάζει τα σουβλιά. Έχω  γνωριστεί τώρα και με τις γιαγιούλες στο γυμναστήριο και περνάω θαυμάσια. Δε θελω να τις απογοητεύσω και ούτε την διαιτολόγο μου που έχει στοιχηματίσει σε μένα και με φωνάζει cουλό πειραματόζωο. Εκανα και το πρώτο μου μπάνιο στη θάλασσα αλλά αυτά είναι θέματα άλλης ανάρτησης.

Εμένα όμως άλλο με απασχολεί αυτές τις μέρες. Πρώτον οι πανελλαδικές εξετάσεις που έρχονται και δεύτερον ο έρωτας που δεν έρχεται γιατί έχει κατσικωθεί κάπου απροσδιόριστα. Πάμε ένα ένα.

Πολλοί κατηγορούν το νέο σύστημα πανελλαδικών. Επειδή λέει τα παιδιά πρώτα δίνουν ενδοσχολικές εξετάσεις και μετά πανελλαδικές. Ας χαλαρώσουμε λίγο τα αδυνατισμένα κορμιά μας. Δεν είναι δυνατόν πρώτα να μπαίνεις στο πανεπιστήμιο και μετά να περνάς τη τάξη! Οκ; Το καταλάβαμε όλοι αυτό ή να το εξηγήσω κι άλλο; Έχω ξαναπεί πως οι εξετάσεις είναι λάθος. Αλλά αφού υπάρχουν πρέπει να τίθενται με λογική σειρά. Διαβάζω όλο το χρόνο, ξεστραβώνομαι, μετά δίνω εξετάσεις να τελειώσω το λύκειο, καίω το απολυτήριο και με περισσή χαρά κάνω τη προσπάθεια μου για να εισέλθω στο πανεπιστήμιο. Αν εισέλθω έχει καλώς (παναπει...πως έχω καλό φροντιστή) αν δεν εισέλθω....τον ηπιαμε.

Είναι σα να γνωρίζεις κάποιον και του λες πρώτα θα μείνω έγκυος και μετά θα κάνουμε έρωτα. Δε γίνονται αυτά. Υπάρχει μια χρονολογική σειρά που γίνονται τα πράγματα. Θα δεις το βλέμμα του, θα ερωτευτείς τα μάτια του και ό,τι υπάρχει κάπου πίσω και μέσα από αυτά, μετά θα ανοίξεις τα πόδια, θα πηδηχτείς και θα μείνεις έγκυος. Νομίζω καταλαβαίνετε όλοι την αντιστοιχία.

Κάποιοι λένε πως οι ενδοσχολικές προκαλούν άγχος στα παιδιά λίγο πριν τη μεγάλη στιγμή των πανελλαδικών. Ποιο άγχος μωρέ; Ως και τα θέματα ξέρουν για τις ενδοσχολικές. Δε πατάνε στο σχολείο δυο μήνες και τελειώνουν με απουσίες 0. Μη τρελαθούμε τώρα. Επίσης σιγά που ο κάθε οργανωμένος μαθητής θα περίμενε τώρα για να βγάλει την ύλη. Η ύλη και το βαρύ το διάβασμα έχουν τελειώσει. Τώρα απλώς επαναλαμβάνουμε και κλείνουμε λίγα κενάκια έτσι για την τσαχπινιά.

Τα μπουμπούκια μου πάντως είναι πανέτοιμα να ριχτούν στη μάχη των πανελλαδικών και να βγουν νικητές. Και καπου εδώ να πω πως οι πανελλαδικές δεν είναι το τέλος αλλά η αρχή για πολύ ωραία πράγματα. Το άγχος να πάει στο καλό και με καθαρό μυαλό πάμε δυναμικά και κάτω δε το βάζουμε για κανένα λόγο.  Αυτά ως προς τις εξετάσεις και τα διάφορα που ακούγονται. Καλά κουράγια σε όλα τα παιδιά και καλή επιτυχία.

Και συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας με τον έρωτα που δεν έρχεται. Έχει χάσει παντελώς το δρόμο και ενώ ξέρει κι ο ίδιος ποια κατεύθυνση πρέπει να πάρει, κάθεται και κάνει σβούρες γύρω από τον εαυτό του. Κι αναλώνεται και περνούν τα χρόνια και θα δοθώ αλλού.

Πάντως οι σχέσεις με το άλλο φύλο συνεχίζουν δυναμικά να είναι προβληματικές καθώς όλοι οι άντρες είναι γουρούνια και όλες οι γυναίκες πουτάνες. Τι; Διαφωνεί κανείς; Δε νομίζω.
Κι εκτός των άλλων υπάρχει και αυτή η μάστιγα των κοινωνικών δικτύων που κλείνει σπίτια και πλάθει σχέσεις στηριζόμενες στα λάικ και στα φαβ. Κρίση αξιών. Κρίση πολιτισμού. Κρίση ουσιαστικής επικοινωνίας. Όχι, τίποτα άλλο! Για να μη λέτε πως όλοι οι άντρες είναι γουρούνια κι όλες οι γυναίκες πουτάνες.

Και τώρα που είπα πουτάνες θυμήθηκα μια τύπισσα στο γυμναστήριο. Αυτό θα σας πω και θα κλείσω. Αυτή υποτίθεται βρίσκεται σε σχέση. Όμως, εκεί που εμείς χτυπιόμαστε κάθε πρωί στο αερόμπικ αυτή είναι στο κινητό της και μιλάει μπούρου μπούρου με κάθε καρυδιάς καρύδι. Και σε κάθε αλλαγή θέσης έρχεται και μου δείχνει γκόμενους. " Αυτός καλός Coύλα; Μιλούσαμε χτες όλη νύχτα. Σου αρέσει;"  Με ρωτάει. "Κάλος". Της απαντάω και δεν εννοώ το παιδί αλλά εκείνη. "Κοίτα εδώ σιξ πακ. Δεν είναι ωραίο μωρό; Κάναμε σεξτινγκ"  μου λέει. Εγώ από σιξ πακ μόνο τις κοκα κολες ζίροου ξέρω με δώρο τις μηδέν θερμίδες τους και από σεξτιγκ μια φορά που πήγα να το κάνω με τον μεγάλο έρωτα της ζωης μου, πιάσαμε τα γέλια και δεν μπορούσαμε να συνέλθουμε από το σπαστικό.  Κοντέψαμε να φτιάξουμε σιξ πακ από τα χαχανητά.

Αλλά όλα είναι κατανοητά και σεβαστά γιατί αυτή είναι η εποχή μας και πρέπει να συμβαδίζουμε. Αν δε συμβαδίζουμε, μένουμε μόνοι και περιμένουμε τον έρωτα για πάντα. Τον έρωτα όμως. Όχι μαλακίες.

Φιλιά σε όλους.

ΥΓ Ο τίτλος της ανάρτησης είναι άσχετος.