Γενικώς και αορίστως μα ευχαρίστως

Αγαπημένοι μου coυλοί αναγνώστες,

Ένα ακόμη καλοκαιράκι μας αποχαιρετά, αφήνοντας πίσω όμορφες στιγμές γεμάτες προβλήματα, οικονομικές δυσκολίες, άγχος, καθόλου μαύρισμα και μιζέρια μπόλικη. Το μόνο καλό είναι φυσικά οι επιτυχίες στη δουλειά όπου και ξεπερνούν όλα τα υπόλοιπα στραβά κι ανάποδα, εν μέρει. Κι ερχόμενος ο Σεπτέμβρης μας βρίσκει κάπως ανανεωμένους  και σίγουρα προβληματισμένους για τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα.  Της κακιάς πουτάνας γίνεται έξω στον κόσμο. Τα πράγματα δεν είναι καλά. Ένας ακόμη πόλεμος απειλεί το σύμπαν. Οι βλαχοαμερικανοί γεμίσανε και τις αυλές τους με όπλα και τώρα αυτά πρέπει να καταναλωθούν. Όπως η coca cola τους. Όλα βλέπετε έχουν ημερομηνία λήξης: τρόφιμα, σχέσεις, συναισθήματα, όπλα. 

Είχαμε και έναν Μιχαλάκη Ασλάνη να κόβει και να ράβει πέντε ρούχα της προκοπής και να τα βγάζει κι έξω, τον τσάκισαν τα χρέη και προτίμησε να κάνει παρέα με τα σύννεφα. Δε ξέρω τι συνέβη και ο Ασλάνης αυτοκτόνησε. Ειλικρινά δε με νοιάζει να κάτσω να ψάξω τα τι και τα πως. Θυμάμαι παλιότερα όμως που δάνειζαν όλοι οι μεγάλοι μόδιστροι τα ρούχα τους σε περσόνες για να τα διαφημίσουν. Ξεχνούσαν πως μόνο οι περσόνες θα μπορούσαν να τα πληρώσουν και δέκα φίλες τους. Κι έτσι πολλοί από αυτούς πέσαν έξω. Δεν είναι παιδί μου καιροί για να υπολογίζεις στους πλούσιους. Και λίγο ευαίσθητος άνθρωπος να είσαι, σε κάνουν να μετανιώνεις την ώρα και την στιγμή που λυπάσαι και συμπαθείς ή σε οδηγούν στην αυτοχειρία. (Κάποτε συνήθιζα να θεωρώ δειλία την αυτοκτονία, όσο περνάει ο καιρός κατανοώ). Δεν είναι κοινωνικό πρόβλημα η αυτοκτονία του Ασλάνη. Ο Ασλάνης απλά ήταν διάσημος και μαθεύτηκε το κακό. Νιώθω πως πολλά παρόμοια κακά, μένουν στην αφάνεια. 

Έβλεπα τις προάλλες στις ειδήσεις για μια περίπτωση στην Κίνα. Μια γυναίκα προσέγγισε ένα παιδί και του έβγαλε τους βολβούς των ματιών για να αποσπάσει τον κερατοειδή του χιτώνα και να τον προσφέρει σε κάποια παράνομη μεταμόσχευση. Η Κίνα είναι μακριά απο μας αλλά μην είμαστε τόσο σίγουροι πως τέτοια ή παρόμοια απανθρωπιά δεν υπάρχει και κοντά μας. Αλλά απ' ότι φαίνεται η ανθρωπια είναι τελικά μακριά από τον άνθρωπο. Οξύμωρο αλλά πραγματικό το σχήμα.

Άνθρωποι χωρίς ανθρωπιά, κενοι περιεχομένου. Έφριξα με την είδηση αυτή. Ταράχτηκε το μέσα μου. Χρειάστηκε να πιω 4 μπύρες (και μπορει να λέω και λίγες) για να αποδεχτώ το συμβάν ως πραγματικότητα.

Σας εύχομαι Καλο Χειμώνα φίλοι μου (έτσι είναι το έθιμο...αμέσως να πεταχτείς εσύ να σκεφτείς πως είναι ακόμη καλοκαίρι...ωχου) και ευελπιστώ να καταφέρουμε να επιβιώσουμε άλλη μια χρονιά και να κρατήσουμε την ανθρωπιά μας -όση εν πάση περιπτώσει- έμεινε.

Καλή σχολική χρονιά και στους μαθητές και στους εκπαιδευτικούς που ξεκινούν το επίπονο αλλά και σημαντικό έργο τους. Συγχαρητήρια στα μαθητούδια που γίνανε φοιτητούδια.

Να προσέχετε. Μιλάμε πάλι. 

Φιλιά