Μιλώντας για ταξίδια...

Μιλώντας για ταξίδια, εμπειρίες και γνώσεις θα ήθελα να καταθέσω κάποιες σκέψεις που μου γεννήθηκαν, λαμβάνοντας πολύ πρόσφατα το πτυχίο της Ιταλικής γλώσσας. Αρχικά θα αναφερθώ στον δάσκαλο που με βοήθησε πολύ να πραγματώσω αυτό το όνειρο μου, που με την αμέριστη βοήθεια του, τα κατάφερα.

Η εκμάθηση της Ιταλικής Γλώσσας, για μένα ήταν ένα ταξίδι μεγάλο, στην αρχή αγχώδες όπως όλα τα πράγματα που κάνουμε για πρώτη φορά και στη συνέχεια ενθουσιώδες, γιατί όταν γνωρίζεις κάτι, παύεις να το φοβάσαι και προσπαθείς να το κατανοήσεις και να το σεβαστείς. Κι αυτό δεν περιορίζεται μόνο στις γνώσεις, αλλά είναι και στάση ζωής για καθετί διαφορετικό.

Αφού, λοιπόν βίωσα μια πρώτη αποτυχία στις εξετάσεις με βαριές συνέπειες για την ψυχολογία μου, δεδομένου πως είχα διαβάσει πολύ, αλλά όχι με σωστή μέθοδο, τελικά με τη βοήθεια του καθηγητή μου, βρήκα το τρόπο να αντεπεξέλθω, να καταλάβω, να οργανώσω το διάβασμα μου και να τελικά να πετύχω.

Κάθε αποτυχία φέρει μαζί της αίτια και πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας, να βρούμε τί έφταιξε, τί δε κάναμε σωστά και τί θα κάναμε διαφορετικά αν ξαναπροσπαθούσαμε. Οφείλουμε να επιμένουμε εκ νέου χωρίς να απογοητευόμαστε καθώς η ζωή είναι έτσι κι αλλιώς γεμάτη από ήττες, αποτυχίες και δύσκολες στιγμές, αλλά συνεχίζουμε να παλεύουμε, να ζούμε και να απολαμβάνουμε εν τέλει και τις μικρές μας νίκες και επιτυχίες. Και ειδικά οι γνώσεις απαιτούν τον χρόνο μας, τα χρήματα μας και φυσικά την αγάπη και το σεβασμό απέναντι σε αυτό που σπουδάζουμε.  Άρα απαιτείται και αφοσίωση και σοβαρότητα και διάβασμα.

Κάνοντας κι εγώ την αυτοκριτική μου, διαπίστωσα τα αίτια της πρώτης αποτυχίας μου, σίγουρα ήταν η κακή χημεία με τον πρώτο καθηγητή μου και φυσικά η επιδερμική οργάνωση του διαβάσματος μου. Κάπου εκεί εμφανίστηκε ο αγαπημένος μου προφ, κι έβαλε μια τάξη στο ταλαιπωρημένο μου μυαλό.

Λίγοι μήνες μαθημάτων υπήρξαν ικανοί να με στείλουν στις εξετάσεις αξιοπρεπώς και να πάρω το πολυπόθητο πτυχίο των Ιταλικών, αλλά το κυριότερο να μιλήσω τη γλώσσα, να την καταλάβω, να εντρυφήσω στην ιταλική κουλτούρα και να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου στις εξετάσεις.

Το ζητούμενο δεν είναι η συγκέντρωση πτυχίων, αλλά η συγκέντρωση εμπειριών. Πολλές φορές μαθαίνουμε εξαναγκαστικά κάποια πράγματα, για να βελτιώσουμε το βιογραφικό μας, να καταλάβουμε μια θέση, να αυξήσουμε το μισθό μας. Πιστέψτε με, αν ο στόχος είναι να αποκτήσουμε την εμπειρία του καθετί με το οποίο ασχολούμαστε, πρώτον θα νιώθουμε πιο ολοκληρωμένοι κι ευτυχείς και δεύτερον θα καταφέρουμε και όλα τα παραπάνω.