Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Περιμένοντας το Κοκορέτσι

Καλώς ήλθατε, επισήμως πια, στο ιστολόγιο Coula Reloaded. Είναι η επίσημη πρώτη ανάρτηση αυτού του νέου χώρου (πιο επίσημη και πιο πρώτη το opening του Παντελίδη) που αντικατέστησε το παλιό blog, μετά τις μαλακίες που έκανα βάζοντας τα, χωρίς αιδώ, με την γκούγκλα την πανούκλα. Πάνε η Cούλα και τα cουλά της κι ό,τι έσωσα δεν είναι παρά καμιά δεκαριά αναρτήσεις που θα τις ανεβάσω, έτσι για το γαμώτο, για να μην νιώθω πως τρία χρόνια έγραφα φαντάσματα. Μπου!!

Η Μεγάλη Εβδομάδα πλησιάζει απειλητικά και νιώθω πως αν δεν τελειώσει εγκαίρως η νηστεία θα βγαίνει από τις φλέβες μου, τους πόρους του δέρματος μου και από την ουροδόχο μου κύστη, εκτός από την οπισθιοχώρα μου, σπανάκι με το κιλό. Κι εξηγούμαι: Έχω έναν φούρνο κοντά μου, που φτιάχνει τη πιο γαμάτη σπανακόπιτα έβερ εντ έβερ εντ έβερ. (γαμώ τα αγγλικά μου γαμώ). Κάθε βράδυ που βρίσκω λίγο χρόνο να ενεργηθώ, εντοπίζοντας τα πρασινωπά σκατουλάκια, υπόσχομαι στον εαυτό μου πως δεν θα ξαναφάω σπανακόπιτα και πάει και τελείωσε. Το αμέσως επόμενο πρωί δε μπορώ να αντισταθώ στην ζεστή και τραγανή νηστίσιμη συνήθεια και τσακίζω ένα κομματάκι. Είναι και φτηνούλα και νοστιμούλα.

Η μάνα μου λέει πως είναι καλό το χρώμα των κοπράνων και λογικό, δεδομένου πως ενεργούμαι κανονικά και με τον νόμο. Ναι, ρε!!! Πρώτη επίσημη ανάρτηση και σας μιλάω για σκατά. Ου ρε που θα μου την πεις και νοερώς. Ποιος την χέζει την μάνα μου; Δυσκοίλια δεν υπήρξα ποτέ, και χωρίς σπανακόπιτα θα πήγαινα ιεροτελετουργικά στην τουαλέτα κάθε πρωί ή βράδυ. (ή και τα δυο).

Ωστόσο νομίζω πως οι στόχοι για νηστεία που είχα θέσει, επιτεύχθηκαν, καθώς ο οργανισμός μου αποτοξινώθηκε από τα βρωμοκρέατα και είμαι πανέτοιμη να ξεκινήσω μια ισορροπημένη δίαιτα-διατροφή που θα εμπεριέχει τα πάντα όλα στη σωστή δοσολογία. Επίσης είμαι πανέτοιμη να απολαύσω υπέροχο, ανησυχητικά επικίνδυνο, θανατηφόρο και ανοιχτών οριζόντων σεξ, γιατί όπως γνωρίζετε νήστεψα και σε αυτό τον τομέα (και μάλιστα παραπάνω απο σαράντα μέρες...ε αρκετά πια).

Κατά τα άλλα δουλεύω σαν σκλαβάκι και δεν μπορώ να πάρω ανάσα αν δεν φύγει και ο Μάης και ο μισούτσικος Ιούνης. Ως τότε, θα τα λέμε ραδιοφωνικά και κούτσου κούτσου, αν βρίσκω λίγο χρόνο, θα σας χαρίζω και καμιά αναρτησούλα.

Ύστερα από δυο όμορφες εβδομάδες απουσίας μου από τα ραδιοφωνικά δρώμενα, σας ενημερώνω πως αυτό το Σάββατο θα είμαι on air, από τις 6 ως τις 9 για ένα χορταστικό και εορταστικό τρίωρο Coulair, στο SpIrtoWebRadio (κλικ για ακρόαση άμα λάχει). Και φυσικά θα σας περιμένω στην συντροφιά μου. 

Έλα κι εσύ...μπορείς, μπορείς, μπορείς να coυλαθείς. 

Θέμα της εκπομπής: Περιμένοντας το κοκορέτσι.



Με το καλό να μπει η Μεγάλη Εβδομάδα και με το καλό να βγει, να φάμε τίποτα της προκοπής γιατί κόντεψα να μοιάσω του Ποπάυ, να κάνω ταττού άγκυρας στο μπράτσο και να βγάζω διάφορους περίεργους ήχους όπως τουτ τουτ. 

Φιλούρες πολλές στις μουτράκλες σας τις όμορφες που μου λείψανε. 

Σας αγαπώ. Έτσι απλά και όμορφα. 

Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Αρχίζοντας από το τέλος

Καλωσήλθατε στο ιστολόγιο-προέκταση του εκλιπόντος ιστολογίου Η Cούλα και τα cουλά της. Αιωνία του η μνήμη, αξιομακάριστον...και τα λοιπά τα θανατερά. Η ανιδεότητά μου, με έκανε να διαγράψω παντελώς το προηγούμενο ιστολόγιό μου κατά λάθος και τώρα, σκατούλες μπλε. Ξεκινάμε από την αρχή. Κάθε αρχή και δύσκολη που λένε, αλλά πρέπει να την κάνω, γιατί αγαπώ το bloggin και δεν θέλω να το εγκαταλείψω. Αν ήθελα, θα το έκανα, δεδομένου πως βαριέμαι και πολύ εύκολα. Πάμε λοιπόν από την αρχή. Όσοι πιστοί προσέλθετε. Όσοι άπιστοι, ελάτε κι εσείς, μπορεί και να σας πείσω κάποτε πως δε πρέπει να τα παίρνετε όλα τοις μετρητοίς. 

Στόχος λοιπόν τούτου εδώ του ιστολογίου είναι η προσπάθεια να χαμογελάμε ή και να γελάμε δυνατά, να ανταλλάσσουμε απόψεις και να καυτηριάζουμε τις κουλαμάρες της καθημερινότητας. Εδώ και ενάμιση περίπου μήνα προσπαθώ να κάνω το ίδιο και ραδιοφωνικά μέσα από τα μικρόφωνα του SpIrto Web Radio. Η ραδιοφωνική μου κουλαμάρα για εκπομπή με τίτλο Coulair, εκπέμπει κάθε Σάββατο στις 7 το απογευματοβραδάκι. Περνάμε ωραία κι εκεί και με χαρά σας περιμένω να κουλαινόμαστε και on air. 

Κι επειδή τσούκου τσούκου έρχεται και το Πάσχα και θα χαλαρώσει λίγο η δουλειά, κάπου τότε, θα τα λέμε πιο συχνά. Μέχρι τότε, νηστεία, προσευχή και δουλειά. Θα αγιάσω πάλι η άτιμη. Πρέπει να βρω χώρο για να παρκάρω φωτοστέφανο και καλάμι. Χμ, έχω μια ιδέα, αλλά μην είστε περίεργοι.Μέχρι τότε λοιπόν, θα με βρίσκετε στο fb και στα Coulair μου. Επίσης το e-mail μου για ό,τι θελήσετε είναι κλασικά το koulakaikoula@yahoo.gr

Ξεκινάμε ρε πάλι....με περισσότερη τρέλα και κουλαμάρα.
Φιλούρες στα βρωμοΜουτσούνια σας. (και όχι βρωμοΤΣουτσούνια σας ...έλεος)
Σας αγαπώ.