Κυριακή 24 Απριλίου 2016

Ήπια το νοίκι μου


Προσοχή! Αυτή η ανάρτηση είναι ακατάλληλη για μικρά παιδιά, καρδιοπαθείς και ανάλγητους. Ο τίτλος της ανάρτησης είναι μια γαμάτη φωτογραφία που έβαλε στο fb η Κωλόγρια.

Άκουσα ένα τραγουδάκι πριν λίγες μέρες, cουλοί μου αναγνώστες, που είχα καιρό να το ακούσω. Είπα να σας το αναλύσω...γιατί είμαι καλή στα σχόλια...

Θα διαβάζετε τους στίχους του τραγουδιού και σε παρένθεση τα σχολιά μου.

"Θελει μαγκιά"- Ευσταθία-Πλιάτσικας

Αν τύχει και μ'ερωτευτείς
πολλά μπορεί να υποστείς,
απ'τις αρχές θα 'ναι μεγάλες οι κυρώσεις.
(...του ήπατος..)

Οι ανυπότακτες καρδιές
φέρουν πολύ βαριές ποινές
γι'αυτό καλύτερα σε μένα
μην ενδώσεις.
(...όχι ότι ενέδωσες...αλλά λέμε και καμια μαλακία να περάσει η ώρα...)

Θέλει μαγκιά για ν'αρνηθείς
της σιγουριάς τα κυβικά,
για έναν έρωτα να πεις
εγώ θα ζω με δανεικά.
(...οξύμωρο στην καπιταλιστική παλιοκενωνία που ζούμε...)

Θέλει μαγκιά για να δοθείς
σε ένα πάθος δυνατό
μα εσύ μωρό μου δεν διαθέτεις απ'αυτό.
(...ισχύει....)

Αν τύχει και μ'ερωτευτείς
θα χάσεις την καλή δουλειά
και θα διωχτείς απ'την μεγάλη εταιρεία.
(...όπερ σημαίνει καταθλιψάρα γιατί η δουλειά είναι το νουμερο 1....νουμερο...)

Κι εκεί που όλα πάν' καλά
με σπίτια και εξοχικά
στο δρόμο θα βρεθείς
χωρίς να έχεις μία.
(....ψόφος στον πλούτο....)

Θέλει μαγκιά να μπορέσεις να δεις
τη ζωή καθαρά και να πεις γεια χαρά
σ'ότι σε δένει, σε κρατάει στη γη
και δε σ'αφήνει να πετάς σαν πουλί.
(...εκτός αν δε πετάει το πουλί....)

Όμως το βόλεμα είναι βόλεμα μωρό μου,
πού ν'αφήσεις τη χλιδή μια αξία σταθερή
και να γυρίσεις πάλι στα ζόρια τα ίδια
αυτό το κάνουν μόνο όσοι έχουν μεγάλα...
(Αρχίδια)

Και αφού μιλήσαμε για καταστάσεις που δε πρόκειται να συμβούν στη ζωή μας, θα σας εξηγήσω εγώ πως έχουν τα πράγματα. Ο πληγωμένος-προδομένος άνθρωπος περνάει 5 φάσεις. Το ζητούμενο είναι να τις περάσει γρήγορα γιατί δεν ειμαστε και για τρελές στεναχώριες....η ζωή περνάει και δεν αξίζει μύξες και κλάματα για πολύ καιρό. Έρχεται και καλοκαιράκι....

1η φάση: Αρχίζει η άρνηση της απόρριψης. Πίνεις από το κώλο σου εως το νοικι .... για να μη καταλάβεις τί σου έχει συμβεί.

2η φάση: Αρχίζει το σοκ της απόρριψης να σου χτυπάει τα εγκεφαλικά κύτταρα. Μελαγχολείς, κλαίς, στεναχωριέσαι, βρίζεις, τρως, πίνεις και το νοίκι του άλλου μήνα, κλεινεσαι στον εαυτό σου, δε μιλάς σε άνθρωπο ή αν μιλάς σε άνθρωπο τον αποπαίρνεις λες και φταίει αυτός για τα δεινά σου.

3η φάση: Αρχίζει η αποδοχή της απόρριψης. Αρχίζεις να χτυπάς ανελέητα τον άλλο. Ψάχνεις αιτίες, που φταις, πού φταίει, γιατί; γιατί; γιατί; τι σου έφταιξα ρε καριόλη και μου φέρθηκες έτσι;;; Θα σε εκδικηθώ ρε. Θα κλαίς για μένα κάποτε και θα χτυπάς το κεφαλι στου στο τοίχο. Και ρίχνεις κατάρες...που να μην το ένα...που να μην το άλλο...που να μη σου γαμήσω τίποτα.....

4η φάση: Αρχίζει η αποκαθήλωση του χαρακτήρα του. Και πολύ σημασία σου έδωσα ρε μπήξε ρε δείξε, ρε εγώ φταίω που χάλασα το χρόνο μου για σενα, που είσαι μαλάκας, καραγκιόζης, που δε κατάλαβες τίποτα από όσα ένιωσα για σένα. Που έχεις αυτό το ελάττωμα, το άλλο ελάττωμα,  το παράλλο αρνητικό και μα τι ζώον είμαι που ασχολήθηκα με ένα τιποτένιο απόβρασμα της κοινωνίας.

5η φάση: Αρχίζει η ψυχική νηνεμία....Τον θέλω αλλά πρέπει να προχωρήσω τη ζωή μου. Πέρασα καλά, περίμενα κι άλλα, πήρα τα αρχίδια του, αλλά δεν έχω αλλα δάκρυα, δεν έχω άλλα βρισίδια να ρίξω...κι αυτά που έριξα δεν τα εννοούσα. Δεν έχω να προσάψω τίποτα πια. Δεν ξέρω ποια είμαι, τι θέλω, τί κάνω.....

Σε αυτό το σημείο υπάρχει μια ψυχολογική διχάλα.
Ή πας στον ψυχίατρο και συζητάς την κατάθλιψη σου και σιγά σιγά επανέρχεσαι στους ρυθμούς σου ίσως και με ιατροφαρμακευτική αγωγή ή και όχι. Γράφεσαι και στους ΑΑ για καλό και για κακό.

Ή Προχωράς στη ζωή σου κάπως έτσι.....Σφύριξα κι έληξες....
και μετά καπάκι έτσι....Θα βγαίνω, θα πίνω και λόγο δε θα δίνω...
και τέλος έτσι ...Τον πούλο...

Έπειτα έρχεται το καλοκαίρι. Τέλος ο θρήνος και βουρ για παραλίες, διακοπές και ξέφρενες νύχτες...ναι...καλά καταλάβατε....γίνεσαι πουτάνα.....γιατί όταν δεν ήσουν....χεσμένη σε είχαν.

Και κλείνω με ενα συμπέρασμα που ανέβασα και στο fb:
Αρχίζω να αντιλαμβάνομαι σιγά σιγά γιατί η πλειοψηφία των γυναικών ΈΓΙΝΑΝ πουτάνες συμφεροντολόγες και χαζές. Διότι όταν ήταν στην αντίπερα όχθη, κανείς δεν τις πήρε στα σοβαρά.

Τελος, να πω πως οι 5 φάσεις δεν είναι κάτι επιστημονικό...μη τις πάρετε τοις μετρητοίς. Απλά τις παρατήρησα σε μια φίλη μου που προδόθηκε κάπως αυτές τις μέρες και στάθηκα να την παρατηρήσω. Την παρατήρησα πολύ καλά και βρήκα και ποιο λάθος έκανε το ούφο. Υπήρξε ο εαυτός της. Λειτούργησε με τη καρδιά και αγάπησε πολύ. Παρόλο που της το ουρλιάζω χρόνια τώρα να μην υπολογίζει τα συναισθήματα αλλά την απόλυτη λογική. Αρχίδια.

Coυλοί μου αναγνώστες, αν δε σας δω, σας εύχομαι καλή Ανάσταση. Να περάσετε ένα όμορφο Πάσχα και δυο μη σας πω. Και να μην έχετε εμπιστοσύνη ούτε στο κώλο σας.

Φιλιά πολλά


(ΥΓ συγγνώμη για τα βρισίδια....δε θα το ξανακάνω)

4 σχόλια:

  1. Να 'σαι καλά κοριτσάρα μου που μ' έκανες και γέλασα τόσο πολύ!
    Σοφά τα λόγια σου και πολύ σωστή και φιλοσοφημένη η ανάλυση του άσματος, δεν το συζητώ!

    Καλό Πάσχα να έχεις, με όσο λιγότερα κουλά γίνεται!
    Φιλάκιααααααααα!!!


    ΥΓ. Coula χωρίς βρισίδι εκεί που πρέπει δεν είσαι εσύ αλλά κάποια που προσπαθεί ατυχώς να σε μιμηθεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αιώνια γυναικάρα μου, μου λειψες!

      φιλιά πολλά

      Καλή Ανάσταση!

      Διαγραφή
  2. Και στην πρώτη φάση να μείνεις είναι καλά. Βλέπεις και τις υπόλοιπες φάσεις σε περίληψη καθώς είσαι στην πρώτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες μια cουλαμάρα κι εσύ....Μπορείς!!!