Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2016

Σε μισώ γιατί είσαι το άλλο μου μισό.

Αγαπητοί μου coυλοί αναγνώστες,
περί του άλλου μας μισου σήμερα ο λόγος. Και μην απορείτε που πιάνω τέτοιο θέμα, σε τέτοιες εποχές και υπό αυτές τις συνθήκες. Μπορεί να σας συνήθισα με πιο πΧιοτικά θέματα, αλλά άνθρωπος είμαι κι εγώ κι έχω κρυμμένο ένα χαμηλό επίπεδο που μου ταλανίζει τη βασανισμένη μου ψυχή.

Ο κανόνας είναι ένας: Όταν ψάχνεις το άλλο σου μισό, εκείνο σου κρύβεται...γιατί νομίζει ότι παίζετε κρυφτό. Κι όταν σε ψάχνει εκείνο, εσύ σα δαιμονισμένος και πάλι κρύβεσαι. Κακά τα ψέματα, η ελευθερία του ανθρώπου περιορίζεται όταν αποδεχτεί πως βρήκε το άλλο του μισό. Θα πρέπει να περιορίσει τις ορέξεις του ή το ακόμη χειρότερο να προσποιηθεί πως τις περιορίζει.

Πριν μπείτε στη διαδικασία να πείτε πως δεν είμαστε ακρωτηριασμένοι και πως κάθε άνθρωπος είναι μια ολότητα και δε χρειάζεται κανένα άλλο μισό, σταθείτε να διαβάσετε το συλλογισμό μου. Απαντήστε στην ερώτηση: θέτε να μείνετε για πάντα μόνοι; Όσοι πείτε ναι, δεν είστε μόνοι, άρα μιλάτε εκ του ασφαλούς. Όσοι είστε μόνοι, και λέτε ναι, να το κοιτάξετε, μήπως είστε θηρία ή θεοί.

Εγώ ανακάλυψα πως δεν έχω ένα μόνο άλλο μισό, αλλά όσοι πέρασαν από τη ζωή μου, τη χρονική στιγμή που πέρασαν και για τις συνθήκες που ζούσα ή για τις ανάγκες που είχα, ήταν το άλλο μου μισό. Και τους αγαπώ όλους και τους έχω μέσα στη καρδιά μου και μερικούς τους σκέφτομαι ακόμη. Γιατί ήταν οι δικές μου επιλογές και τις σέβομαι ακόμη κι ας ξέρω πως τώρα δε θα ταίριαζα με κανέναν από αυτούς. Όμως, πήρα από τους περισσότερους εκείνο που αποζητούσα, άρα για μια δεδομένη στιγμή καθένας υπήρξε το άλλο μου μισό. Κι εγώ το δικό του.

Διαίρεση εκ προοιμίου.

Η παγίδα είναι η εξης: αν αρχίζουμε να παίρνουμε στοιχεία από τους πρωην συντρόφους, να τα συγκρίνουμε, να κατηγοριοποιούμε τα καλά και τα κακά και να είμαστε σε ετοιμότητα στο αν θα αποδεχτούμε ή όχι τον επόμενο βάσει των προηγούμενων, τότε το χάσαμε το παιχνίδι.

Κι έρχομαι να αποδείξω τώρα γιατί δε θα είσαι ποτέ με το άλλο σου μισό. Γιατί το άλλο σου μισό δε ξέρεις που ακριβώς είναι για να ψάξεις. Κι αν ψάξεις, θα γεμίσεις εμμονές και παίζει να χάσεις εντελώς τη ψυχική σου υγεία. Επιπλέον μπορεί να πέρασε από τη ζωή σου κι εσύ τότε να γλεντούσες τη ζωή με τον τάδε ή τον δείνα που ξετρελάθηκες από έρωτα και δεν έβλεπες μπροστά σου. Επίσης μπορεί να μπερδεύτηκε να έχει ήδη παντρευτεί και να έχει κάνει 453267899 παιδιά, που τα μεγαλώνει με την γυναίκα που πίστεψε κι εκείνη πως εκείνος ήταν το άλλο της μισό.

Μισό γιατί χάθηκα....

Δεν θα είσαι ποτέ με το άλλο σου μισό γιατί απλά το άλλο σου μισό αλλάζει ανάλογα με την ηλικία που διανύεις και ανάλογα με τις ανάγκες που έχεις ή σου γενιούνται, πραγματικές ή πλασματικές. Είναι για παράδειγμα σα να ψάχνεις το αγαπημένο σου φαγητό. Στα 5 σου είναι το ρυζάλευρο, στα 10 σου η καραμέλα, στα 15 σου το σουβλάκι, στα 20 σου ο καφές και το σουβλάκι, στα 30 σου το ποτό και το σουβλάκι (εντάξει, καταλάβατε πως το σουβλάκι θα είναι πάντα το αλλο σας μισό από τότε που το γεύεστε και για πάντα), στα 40 σου σπαλομπριζόλα και κρασί, στα 50 σου τσίπουρο και ψάρι και στα 60 σου τσάι και όλα αυτα αλόες, δεντρολίβανα, υπερτροφές κλπ που χαρίζουν μακροζωία. Εν τέλει αγαπημένο φαγητό δεν υπάρχει (εκτός από το σουβλάκι) αλλά προσαρμόζεσαι στις συνθήκες.

Κάπως έτσι είναι και το άλλο μας μισό. Στα 20 θες να είναι το πουλί του φούλ, στα 30 θες να είναι το πουλί του φουλ αλλά και το μυαλό του φουλ, στα 40 θες το μυαλό του φουλ, άντε και το πουλί του και φυσικά το παιδί του και στα 50 και μετά θες να γεράσεις μαζί με κάποιον γιατί η ζωή φεύγει και κυλά και πίσω δε ξαναγυρνά.

Οπότε δε θα πρέπει να μιλάμε για το άλλο μας μισό, αλλά για τα άλλα μισά μας. Και ο πληθυντικός δε μας κάνει εξώλης και προώλης, γιατί πάμε με σειρά, δε πάμε με όλους μαζί....αν και εδώ επιτρέψτε μου να βαλω μερικά ερωτηματικά....???? ....???? Εντάξει, τα έβαλα! Συνεχίζουμε...

Τελικά το άλλο μας μισό είναι η ζωή μας η ίδια, οι επιλογές μας, τα λάθη μας και τα σωστά μας, τα λάθη των άλλων και τα σωστά τους που ήρθαν στη ζωή μας, τους αφήσαμε να μπουν και μας  έκαναν να τα βιώσουμε. Το άλλο μας μισό είμαστε εμείς οι ίδιοι, ο τρόπος που σκεφτόμαστε, τα θέλω μας, οι αποφάσεις μας, οι αντιρρήσεις μας, οι αναλύσεις μας, από χίλιες δυο οπτικές που ενσαρκώνονται σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή, σε ένα άλλο πρόσωπο.

Έν κατακλείδι, δε πρέπει να βασανιζόμαστε να βρούμε το άλλο μας μισό γιατί το έχουμε μπροστά στα μάτια μας όταν κοιταζόμαστε στο καθρέφτη κυριολεκτικά και μεταφορικά. Και όλα τα άλλα είναι απλώς εντυπώσεις που κλέβονται. Όπως το παρακάτω.


ΥΓ  Αν δε με πιστεύετε πατήστε στο σύνδεσμο να ακούσετε το άσμα
 https://www.youtube.com/watch?v=1WG1AgD47aY

13 σχόλια:

  1. Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στο "αντικειμενικά" άλλο μου μισό που το ξέρει και το ξέρω, αλλά ας όψεται....η παλιο κΕνωνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. aς βρρουμε πρωτα το ενα μας μισο δηάδη εμας και ολα τ αλλα θα βρεθουν σε φιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με κάλυψες απόλυτα! Κι εγώ αυτά σκέφτομαι, αλλά εσύ μπόρεσες και τα διατύπωσες! Χόρτασα που τα διάβασα. Έτσι πιστεύω κι εγώ ακριβώς.
    Κι έτσι δεν τρελαίνεσαι κιόλας, χάνοντας κάποιον. Κι ούτε τα χάνεις στη σκέψη ότι το άλλο σου μισό μπορεί να βρίσκεται σε κάποια φυλακή της Γουαδελούπης.
    Καλό σου απόγευμα και δεν έριξες το επίπεδο, αυτά είναι στη ζωή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν το άλλο σου μισό είναι σε κάποιαφυλακή της Γουαδελούπης,καλως ήλθες στο κόσμο της coulamaras!

      φιλιά συνάδελφε

      Διαγραφή
    2. Χαχα είδες, ήρθα σε χώρο που ξέρω ότι μπορώ να πετάξω το coulo μου ελεύθερα!
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  4. Τα είπες όλα! Αν έχεις σουβλάκι, έχεις τα πάντα.
    https://www.youtube.com/watch?v=4kNetd_lISI (όπου ghosts βάζουμε σουβλάκια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητή Κούλα καλησπέρα! Αναφέρεσαι στον έρωτα και προτιμώ να σου περιγράψω τις σκέψεις σου γύρω από τις ψευδαισθήσεις όχι απλά με ένα απόφθεγμα αλλά και με παρερμηνείες που όλοι κάνουμε. Όμως θα πούμε σοβαρά πράγματα τώρα...Robert Frost: "Δύο δρόμοι χωρίζονταν στο δάσος κι εγώ, εγώ πήρα τον πιο απάτητο κι αυτό έκανε όλη τη διαφορά". Ερμηνεία μονοσήμαντη βέβαια. Δύο δρόμοι χωρίζουν, δεν χωρίζουν οι άνθρωποι απλά οι δρόμοι στο δάσος. Το μονοπάτι τυπικά αν και είναι το πιο απάτητο δεν είναι γενικά και εσαεί. Πρακτική ερμηνεία τώρα, τυπικά κάποια πράγματα είμαστε υπεύθυνοι να τα κάνουμε μόνοι μας, χωρίς να υπάρχουν πολλοί τριγύρω να μας προφυλάξουν από κακοτοπιές και μόνο όταν ολοκληρωθούν ή μόνο όταν είμαστε έτοιμοι, το μονοπάτι αρχίζει να περπατείται. Όμως. Για να πάω και στα σοβαρά τώρα του άρθρου σου παρερμηνεύοντας το απόφθεγμα συνεχίζω. Δύο δρόμοι χωρίζουν, αυτόματα ψάχνουμε άλλους 100 ανθρώπους, λάθος πρώτο. Θα ήθελα να προσπαθήσουμε όλοι μας εδώ μέσα, δεύτερη παρερμηνεία, να μην προσπαθούμε...να ισοφαρίσουμε απώλειες. Πράγματα και εμπειρίες που θα τα γνωρίσουμε και από την καλή και από τη σκληρή τους πλευρά. Οι εναλλακτικές και ο πλουραλισμός κάποιες φορές δεν βοηθούν, στον έρωτα λέμε, θέλω αυτόοοο, εδώ και τώρα. Λέει ένα άλλο απόφθεγμα, τι κι αν ο άνθρωπος τον κόσμο όλο κατακτήσει τη δε ψυχή αυτού ζημιωθεί. Ισορροπίες που με κάνουν και σκέφτομαι την ίδια την ισορροπία και δυναμική του ίντερνετ, το πως εκφραζόμαστε εδώ, τι δικαιώματα δίνεις ή δεν δίνεις εσύ στη ζωή σου, το να μένεις στάσιμη και matrix πίσω από μία οθόνη, αν την έχεις αυτή τη ζωή μαζί ή όχι με το άλλο μισό κανένας δεν σου λέει γιατί έβγαλες τα μάτια σου στο ημερολόγιο. Όμως ειδικά με το άλλο σου μισό όπως λες, ο άλλος θες να σε καταλαβαίνει, θες να είναι συνενοχή και πως γουστάρω, πετάει ο γάιδαρος που λέμε, όλα αυτά έχουν και το τίμημά τους. Κανένα άλλο μισό όμως και κανένας πληθυντικός δεν σώνει τον άνθρωπο όταν αυτός από μέσα του τρώγεται, όταν αντί να λύσει το πρόβλημα, αν του δώθηκε ή ευκαιρία, τα θεωρεί όλα με όρους απελευθέρωσης και ζήτω η ζωή. Κάποιες φορές μας λείπει η διαστροφή, θέλουμε εκείνο το φωτεινό ή σκοτεινό κλικ στο μυαλό μας που θα μας κάνει να λέμε υπάρχω. Πράγματα όπως είπα άλλοτε φωτεινά άλλοτε σκοτεινά, ο άνθρωπος όμως δεν είναι ασκήσεις ακριβείας, θέλεις να δοθείς, να αφεθείς και αυτό γίνεται μετά από πολύυυυυ κόπο, άλλοτε αρέσεις άλλοτε δεν αρέσεις. Σε κάθε περίπτωση με βάση τα από πάνω, η συνεύρεση και συνύπαρξη ανθρώπων που οδηγεί στο άλλο μισό νομίζω πρέπει να μπει στη λογική του ξεκινάμε από σήμερα, καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν δεν βρείς το αλλο σου μισό....κράτα τι δικό σου που ουτως η αλλος δεν χρειαζεται να το ψάχνεις κι αν είναι Κούλα μου να ρθει θε ναρθει... αλλως θα προσπερασει.... ποιος το έχει ευτό δεν θυμαμαι..το λέω εγω που εχω καβατζώσει με το μισο μου .. μισό αιώνα... φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μισο αιωνα με το αλλο σου μισο...ακουγεται εξαιρετικα ενδιαφερον!
      Εισαι απο τις τυχερες
      φιλια

      Διαγραφή

Πες μια cουλαμάρα κι εσύ....Μπορείς!!!