Στο ντιβάνι III

Αυτή η ανάρτηση έχει μια ιδιαιτεροτητα ,  είναι γραμμένη σε tablet και αναλαμβανω όλη την ευθύνη αν θα βγει σαν ανάποδο γαμωτο .  Πάμε λοιπόν .

Χαιρετε cουλοι μου αναγνώστες ,  υγιαινετε .
Στα πλαίσια ψυχοσυνθετικων συνεδριών και λοιπών ερεθισμάτων ,  θα παραθέσω λίγες σκέψεις ακόμη μπας και βγάλουμε καμιά άκρη στην υπέροχη πραγματικότητα μας που λέγεται ζωή .

Η ζωή φίλοι μου, δεν είναι πόνος. Είναι και πόνος. Δε μπορεί να είναι τέλεια όλα και ιδανικά .  θα υπαρχει και χαρά και πόνος και αυτά συνήθως σφιχταγκαλιαζονται και επιδρούν δημιουργικά πάνω μας.  Αν δε πονεσεις δε θα σου δοθεί η ευκαιρία να χαρείς για ό,τι κατάφερες να το ξεπεράσεις .  Να εμμενουμε στον πόνο και τη θλίψη είναι το εύκολο και παράλληλα το μίζερο και το αποκαρδιωτικο καθώς εμπεριέχει δειλία και τεμπελιά.

Στην ασθένεια και στη κατάθλιψη δε θα σου ζητήσει κανείς ευθύνες ,  θα σε αφήσουν ησυχο τρεφοντας την ανευθυνότητα σου. Η υγεία όμως έχει ευθύνες .

Το δύσκολο είναι να ξεπερνάμε, να προχωράμε κι αν χρειαστεί να μηδενιζουμε. Κι η επανεκκίνηση ,  δυναμικότητα και δημιουργικοτητα περικλείει αλλά και πολλές άλλες αρετές : επιμονή ,  υπομονή ,  θάρρος ,  θέληση ,  αισιοδοξία .  πχ είμαι σε δίαιτα και πάει πολύ καλά .  Ξαφνικά τρέχει γρήγορα ένα πιτογυρο . ...κι έλα παναγία μου....πάει και μπαίνει στο στόμα μου δέκα τη νύχτα . ...... ε δε πειράζει .  Θα ξημερώσει μαία νέα μέρα θα περπατήσουμε μια ωρίτσα και λίγο παραπάνω για να το κάψουμε κι επαναφορά στους τόνους και τις μπάρες δημητριακών.  Όλα καλά .

Το μέγιστο λάθος είναι η ακινησία και το χασμουρητό, η αδράνεια και η βύθιση στο τίποτα.  Αυτά τα στοιχεία μας αδειάζουν και μας από δυνάμεις κι από δυνατότητες. Η πολυθρόνα ,  η τηλεόραση ,  η αμέλεια και η αναβολή  χτίζουν νεκρούς οργανισμούς κι όχι ζωντανούς .  Κινησου ,  προχώρα ,  πραξε ,  δράσε, διεκδίκησε ,  πάλεψε κι ας κάνεις λάθη.

Τα λάθη είναι οι καλύτερες ευκαιρίες για ακόμη πιο γόνιμες επανεκκινήσεις. Τα λάθη είναι μαθήματα ζωής και συνύπαρξης ,  είναι πυξιδες για αποφυγή αδιέξοδο και μονοδρομων. Κι όπως γράφει και ο π. Λίβυος ακόμη κα τα αδιέξοδα δεν μπορούν να σε σταματήσουν ,  απλά θα σε κάνουν να πάρεις μια άλλη κατεύθυνση .  Και με τα λόγια του θα σας αποχαιρετισω για σήμερα .


Η ζωή δεν είναι πράξη για να λύσεις,
αλλά μυστήριο για να το ζήσεις .

Σας φιλώ με πολλά χαμόγελα .