Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Εκπτώσεις τέλος: Θα 'ναι σα να μπαίνει η Άνοιξη

Χαίρετε coυλοί μου αναγνώστες.

Επίσημη πρώτη της Άνοιξης κι είμαι κι εγώ εδώ να σας φέρω τον ήλιο, τα λουλούδια, τα χαμόγελα, την αγάπη στις καρδιές σας.

Πάλι θα αναλωθώ γράφοντας για τα αυτονόητα. Αλλά έχει πλάκα το σημερινό coυλό γιατί είναι προσωπικό βίωμα. Δε μου το είπε κάποια φίλη, δεν το άκουσα κάπου τυχαία, δεν είναι προϊόν φαντασίας. Είναι μια απόλυτη αλήθεια.

Με αυτά ως δεδομένα, μου έκαναν ένα προξενιό. Μια φίλη της μάνας μου, η οποία παντρεύτηκε στα 25 της έναν 40άρη για τα λεφτά του, της είπε να μου γνωρίσει έναν άνθρωπο από το χωριό της. Να κάνω μια νέα γνωριμία, είπε. Είναι καλό παιδί, ετών 50, αγρότης, με πολλά κτήματα, με εργάτες που δουλεύουν γι' αυτόν. Πολύ καλό παιδί. Μάλλον σοβαρός κύριος, που θέλει να κάνει οικογένεια και παιδιά. Η μάνα μου το χειρίστηκε έξυπνα. Με έπιασε ένα βράδυ που απεγνωσμένη χάζευα στο fb και με έπιασε στο μπίρι μπίρι.

-Σε παρακαλώ, κάντο για μένα, ικέτευε η μάνα μου. Βγες για ένα ποτό μόνο, να τον δεις και αν δε σου αρέσει τίποτα άλλο.
-Βρε μάνα είναι μεγάλος σε ηλικία και χωρίς καθόλου σπουδές και δε με νοιάζουν καθόλου τα λεφτά και ουτε και οικογένεια παω να κάνω έτσι ξαφνικά, επειδή μπήκε η ιδέα στο μυαλό της κάθε φίλης σου.
-Σε παρακαλώ, κάντο για μένα. Απλά πήγαινε και δες τον.

Έβλεπα στο μάτι της μανούλας την ευκαιρία της ζωής της να παντρέψει το παιδί που της απέμεινε, μετά τους θανάτους και τις παντρειές των άλλων. Κι είπα, αι στα κομμάτια! Κι αυτός που θέλω μεγαλύτερος μου είναι κατά πολύ. Ας πάω  να γνωρίσω κάποιον για χατήρι της. Μέσα μου ήξερα πως ήταν όλο λάθος με βάση τα δεδομένα μου, αλλά ας είναι. Δε πειράζει. Δυο ωρίτσες κατεστραμμένες με κάποιον εντελώς έξω από ό,τι έχω εγώ στο μυαλό μου για μένα. Άλλωστε δε παντρευόμαστε με όποιον θα πιούμε έναν καφέ. Κι ας μη το ξέρει η μάνα μου αυτό. Κι ας φαντάζεται...ο,τι θέλει η καημένη κι αυτή η καψερή.

Βασικά εγώ είμαι ερωτευμένη με άλλον και θα περάσει πολύ δύσκολα μαζί μου, όχι μόνο ο 50αρης αγρότης αλλά και οποιοσδήποτε άλλος. Γιατί εγώ όταν ερωτεύομαι είμαι εκεί και κάνω συγκρίσεις και ξέρω ότι δεν είναι σωστό αλλά να πάρει ο διάολος αυτό γίνεται.

Έτσι της είπα να δώσει το τηλέφωνο μου στον κύριο να με πάρει να κανονίσουμε. Και το έδωσε. Και με πήρε. Και κανονίσαμε. Και ο πρώτος ντουβρουτζάς ήρθε όταν συνάντησα, ένα από τα προηγούμενα βράδια,  έναν μπάρμπα 65 φεύγα χρονών. Παρ' ολίγον τα μισά μου χρόνια ηλικιακά με πρώτη του ατάκα: Δεν έβρισκα πού να Μπαρκάρω το αυτοκίνητο. Μπάρκαρε το για Ιταλία με το πρώτο πλοίο, σκέφτηκα. Και φύγε μαζί  κι εσύ.

Είμαι πολύ ευγενικός άνθρωπος. Κανονικά έπρεπε να προφασιστώ πονοκέφαλο και κούραση δουλειάς και να πάω σπίτι μου να αρχίσω τα μπινελίκια στην κατά τα άλλα γλυκιά μανούλα μου. Δε το έκανα. Βγήκα μαζί του, στην πιο άδεια καφετέρια της πόλης για μια ώρα και 18 λεπτά. Ναι, τα μετρούσα.

Και όσο ο μπάρμπας  μιλούσε κι έλεγε τα της ηλικίας του, δηλαδή θέματα που συζητώ με πιο δημιουργικό τρόπο με τον πατερούλη μου, εγώ σκεφτόμουν άλλα ραντεβού μου που περνούσαν πέντε ώρες και δεν θέλαμε να φύγουμε από τη καφετέρια και που μετά καταλήγαμε να φιλιόμαστε παθιασμένα σε βραχάκια, ερημιές, ξενοδοχεία, παραλίες και αυτοκίνητα κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλο και με τις λεκάνες μας να κάνουν πάρτυ από την ταύτιση.

Όσο ο μπάρμπας μιλούσε για τις πελατειακές του σχέσεις με όλους τους τοπικούς φορείς εξουσίας εγώ αναλογιζόμουν πόσο τέλεια περνούσα με εκείνον τον ένα και μοναδικό που είμαι ερωτευμένη ακόμη, που ακόμη κόβω φλέβες και που το μικρό του δαχτυλάκι να κουνήσει θα τρέξω στην αγκαλιά του, θα τον παντρευτώ, θα του κάνω 56385 παιδιά και θα φύγω μαζί του ακόμη και για τη κόλαση.

Όσο ο μπάρμπας έλεγε πως έχει λεφτά και κάνει ταξίδια με φίλους και θέλει να βρει μια κοπέλα -σαν εμένα- για να απολαύσει τα στερνά της ζωής του κανοντας οικογένεια, εγώ ονειρευόμουν παραλίες με μαυρισμένα κορμιά, με ιδρώτα, αγκαλιές, έρωτα ξέφρενο κάτω από τα άστρα, με μια μπύρα και γέλια πολλά και έξυπνες ατάκες και πάλι χάδια, φιλιά και πεταλούδες στο στομάχι, με ΑΔΕΙΟ πορτοφόλι μα τη ζωή μόνο να μας χαμογελά.

Όσο ο μπάρμπας ανέλυε την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, εγώ ταξίδευα σε στιβαρά μπράτσα, σε χέρια δυνατά και πόδια ατελείωτα, σε μπαράκια που το αλκοόλ ξεθύμαινε τις άμυνες, σε μηχανές κυβισμού που με φιλοξένησαν φοβισμένη αλλά μια αγκαλιά στη μέση του άλλου έδιωχνε κάθε φόβο. Σε παγωμένα χέρια που ανατρίχιαζαν τον λαιμό και σε ερωτόλογα που αφήνονταν με φιλιά και χάδια στα αυτιά μου.

Όσο ο μπάρμπας σχολίαζε τον ΦΠΑ και την εφορία, εγώ χανόμουν στις πιο τρελές φαντασιώσεις μου με εκείνον τον ένα και μοναδικό που απείχε χιλιόμετρα από εκείνον τον μπάρμπα που συνεχώς μιλούσε και μιλούσε και με κοιτούσε. Κι ένιωθα τη γλίτσα του βλέμματος του, ιερόσυλη να βαδίζει προς τα μάτια μου, το στήθος μου, το κώλο μου και τα πόδια μου. Και σιχάθηκα την υπαρξή μου που πήγα κι έκανα μια τέτοια οδυνηρή  έκπτωση στη ζωή μου.

Είμαι ελεύθερη. Είμαι έξυπνη και μορφωμένη.  Είμαι νέα (ακόμη). Είμαι όμορφη. Ειδικά μετά την διατροφή και την γυμναστική που έχω βάλει στη ζωή μου, έχω γίνει λίγο πιο όμορφη. Είμαι καλός άνθρωπος. Εργάζομαι. Έχω την δική μου δουλειά που πάει πολύ καλά χρόνο με τον χρόνο. Επιβιώνω. Πατώ στα πόδια μου χωρίς δεκανίκια. Είμαι ηθική. Αυτό που λέμε άνθρωπος με αξίες και ιδανικά που παλεύει γι' αυτά, πολεμά να τα υπερασπιστεί και δε τα προδίδει. Είμαι πιστή και σε ανθρώπους και σε αρχές. Δεν είμαι επικριτική. Σέβομαι το διαφορετικό. Ακούω προσεκτικά την φιλοσοφία ζωής των συνανθρώπων μου και φροντίζω να κρατώ τα υποκειμενικώς σωστά και να αποβάλλω τα υποκειμενικώς λάνθασμένα. Κάνω συχνά αυτοκριτική και αναζητώ την αυτογνωσία. Παρακολουθώ συνεδρίες ψυχοθεραπείας κάποιες φορές που γονατίζω και δε μπορώ να σηκωθώ. Είμαι ευαίσθητη. Ψάχνω το δίκιο των άλλων και προσπαθώ να τους κατανοώ. Και το κυριότερο είμαι ερωτευμένη με κάποιον που δε μπορώ να έχω.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Έρχεται το καλοκαίρι.Ομορφαίνουμε κι άλλο. Δε έκανα και δεν θα κάνω ποτέ εκπτώσεις σε αυτό που θέλω από τη ζωή μου. Δεν έκανα και δε θα κάνω σχέση με άντρα, όπως και δεν παντρεύτηκα και δε θα παντρευτώ ποτέ άντρα, που δε θα με εξιτάρει στο πνεύμα και στο σώμα, στο χιούμορ και στον έρωτα, στις ιδέες του και στην αξιοπρέπεια του. Δεν κάνω σχέση και δε παντρεύομαι με άντρα που δεν είναι ευφυής και που δε διαβάζει βιβλία.

Εκπτώσεις ΤΕΛΟΣ.

Καλως μας ήλθες Άνοιξη.

Θα ' ναι σα να μπαίνει η Άνοιξη. Αλλιώς ολα λαθος.

ΥΓ Τα σχολιά σας σε αυτή την ανάρτηση, είναι υποχρεωτικά. Ευχαριστώ.

13 σχόλια:

  1. Τουλαχιστον Αθλος αυτη η ωρα που περασες μαζι του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απορώ πως άντεξες! Το συμπέρασμα σου είναι αυτό που ελεγα πάντα και εγώ! Τελικα το βρήκα αυτο που ήθελα, χωρίς εκπτώσεις. Σε ευχαριστώ πολύ (ξέρεις εσύ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μας πήρες το καλύτερο παιδί να ξέρεις.
      Αλλά σας χαίρομαι!

      Να ζήσετε και καλούς απογόνους!

      Τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  3. Αχ μαρή Κούλα θα μας τριλάνς? Σε καφετέρια τουν πήγες του μπάρμπα?
    Σι χασαπουταβέρνα έπριπι να τουν πας, να τουν ταίς ενα προχειρου αρνί κι μια νταμιτζάνα κόκκινου, μιτά λίγου κοκορέτσ, λίγου κοντοσούβλ να σκας να πάει στα κουμμάτια.
    Να πεις τσμανας
    "Ωραια πιρασαμι, πηγαμι για φαι και τ'αρες τοσο πουλι, που εμειν εκει για παντα"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 1. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα θεά εισαι
      2. Νηστεύω δε τρώω κρέας
      3. Δεν είμαι τόσο τρελή να τον πήγαινα σε ταβέρνα να καθομουν διακοσιες ωρες εκει.
      4. Δε θελω να πεθάνει ο άνθρωπος. Απλά θελω να μην μου τηλεφωνήσει ξανά παναγια μου! κουραστηκα και ξεμεινα απο δικαιολογίες.
      5. χαχαχαχαχαχαχαχαχα

      Διαγραφή
  4. Εγώ ψηφίζω κωλόγερο με χίλια. Και εξηγούμαι.

    που ακόμη κόβω φλέβες και που το μικρό του δαχτυλάκι να κουνήσει θα τρέξω στην αγκαλιά του, θα τον παντρευτώ, θα του κάνω 56385 παιδιά και θα φύγω μαζί του ακόμη και για τη κόλαση.

    εγώ ονειρευόμουν παραλίες με μαυρισμένα κορμιά, με ιδρώτα, αγκαλιές, έρωτα ξέφρενο κάτω από τα άστρα, με μια μπύρα και γέλια πολλά και έξυπνες ατάκες και πάλι χάδια, φιλιά και πεταλούδες στο στομάχι, με ΑΔΕΙΟ πορτοφόλι μα τη ζωή μόνο να μας χαμογελά.

    Πώς χάλασες έτσι ρε Κούλα; ή ήσουν από πριν χαλασμένη και μας το έλεγες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γεια σου Coulita μπαίνω μετά απο καιρό να σε διαβάσω!Μου λείψατε όλοι.. και μου λείψε και το blogging. Μην ρίξεις ποτέ τα στάνταρ σου για κανέναν! Θα βρεθεί ο άνθρωπος σου! Σημασία έχει ότι ξέρεις τι ψάχνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην ανησυχείς, όλοι αργοσερνόμεθα πια.

      Δε ρίχνω τα στάνταρ μου, και σημασία έχει ότι δεν ψάχνω εμμονικώς.
      Οπότε όλα καλά και γελάμε και λιγάκι!

      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή

Πες μια cουλαμάρα κι εσύ....Μπορείς!!!