Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017

Κοίτα αυτήν, κοίτα την άλλη, μας έπρηξες ρε φίλε.

Χαίρετε cουλοί μου αναγνώστες,

Το ξέρω ότι είμαι πολυγραφότατη αυτή τη περίοδο. Είναι γιατί ο έρωτας δε μου έχει χτυπήσει ακόμη τη πόρτα για να μου πάρει τα μαλλιά και τα μυαλά. Οπότε είμαι χαλαρή με δουλειά και βόλτα και κάπως έτσι παρατηρώ τους γύρω μου και συλλέγω couλά για να τα μοιράζομαι μαζί σας.

Τις προάλλες βγήκα με έναν φίλο μου για μια μπυρίτσα. Φίλο μου, φίλο μου. Εκεί που πήγαμε είχε πολύ κόσμο και παρατηρούσαμε -εκείνος περισσότερο- τις γυναίκες γυρω μας.

-Κοίτα αυτήν τί φοράει ρε συ, μου έλεγε στο αυτί. Αν η φούστα ανέβει ακόμη πιο πάνω θα δούμε όλα της τα απόκρυφα. Μα καλά όλες πουτάνες έχουν γίνει πια?

- Ίσως.Είπα εγώ.

-Κοίτα τώρα αυτήν, ούτε που χαμογελάει. Κατάθλιψη θα έχει. Κάθεται στην άκρη και δεν επικοινωνεί με τον έξω κόσμο.Αν είναι δυνατόν.Και δες τι φοράει. Της γιαγιάς της τη μπλούζα δανείστηκε;

-Ισως. Είπα εγώ.

-Εκείνη εκεί έχει νευρική ανορεξία, σε λίγο θα φαίνονται τα κόκαλά της, ενώ η ακριβώς απέναντι πρέπει να χάσει επειγόντως κάποια κιλάκια γιατί είναι όμορφη και γλυκιά αλλά δε τη βοηθάει το σώμα της.

-Ίσως. Είπα εγώ.

- Α, εκείνη εκεί πέρα την ξέρω. Έχει δική της επιχείρηση. Το παίζει πως είναι ο Ωνάσης. Να δούμε πότε θα κλείσει το μαγαζί της για να ρίξει και τη μύτη της μαζί. Όλες πια επιχειρηματίες. Αρκετά πια.

-Ίσως. Είπα εγώ.

-Δες εκείνη εκεί. Την ξέρω κι αυτή. Ζει με τους γονείς της ακόμη. Δεν έχει δουλειά η καημένη. Που να μπλέξεις μαζί της, θα πρέπει να την συντηρείς διαρκώς. Άσε καλύτερα.

-Ίσως. Είπα εγώ.

-Αυτή την ξέρεις; Ωραία κοπέλα. Στα γούστα μου. Έχει πολύ ωραίο χαμόγελο και φαίνεται ισορροπημένο άτομο. Έχει γούστο στο τρόπο που ντύνεται και φαίνεται κούλ.

-Ωραία. Είπα. Δεν πας να της μιλήσεις, να την κεράσεις ένα ποτό, να γνωριστείτε; Να δεις αν καταφέρει να σε γεμίσει και με το χαρακτήρα της;

-Όχι, ρε, που να μπλέκω τώρα. Κι άμα δε μου βγει της προκοπής; Δεν είμαστε για σχέσεις τώρα.Άσε που συνοδεύω εσένα.

-Φοβάσαι πως δεν θα σου μιλήσει και δεν πας; Αναρωτήθηκα εκνευρισμένη.

-Οχι ρε, σιγά μη δε μου μιλήσει. Αλλά είναι που συνοδεύω κι εσένα σήμερα.

-Εντάξει τότε. Σκάσε να πιούμε ένα ποτό να ακούσουμε λίγη μουσική. Και απόλαυσε τη βραδιά γιατί από αύριο θα σε κόψω από παρέα.Κατέληξα.

Και μετά λέτε τις γυναίκες κουτσομπόλες και ότι δε ξέρουν τί θέλουν.
Κι οι άντρες που ξέρουν τί θέλουν, σάμπως ξέρουν να το διεκδικούν; 



12 σχόλια:

  1. Χα! Πριν λίγο είδα ένα ποστ σου στο φέσιμπουκ που έλεγε "να σε κεράσω ένα ποτό; -όχι- έχεις μουστάκι" και μου ταίριαξε πολύ όμορφα στην ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρε συ δε γινεται ολοι να γκρινιάζουν αλλα να μην κανουν τιποτα.
      Ας πηγαινε και ας του ελεγε η αλλη, οχι.
      Και τι εγινε; Εχασε η βενετιά βελόνι;
      Ξέρεις τί καλό μας κάνουν μερικά οχι;;;;

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Πράγματι, μα κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και μοναδικός.
      Οι πολλές επικρίσεις μόνο ξινούς μπορούν να μας κάνουν και τίποτα άλλο.

      Τα φιλια μου

      Διαγραφή
  3. Μεγαλη πλακα ο φιλος..Αν ημουν μαι σας θα ειχα ψωφησει στο γελιο..!!
    Βεβαιως,αμα συνοδευεις,δεν σχολιαζεις κι ολα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην αρχή γέλασα, μαχαίρη μου,
      αλλά κατάντησε εκνευριστικός.
      Και το γεγονός πως με συνόδευε, ήταν δικαιολογία για να μην πάει να μιλήσει στην κοπέλα.

      Διαγραφή
  4. Εμ κι εσύ δεν έφυγες να μην σε συνοδεύει πια να ησυχάσεις....
    Λες μετά να σχολίαζε κι εσένα?!
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα θα με σχολιάζει. Απλά επειδή είμαστε φίλοι, το κάνει μέσα στα μούτρα μου.
      Αλλα και ποτέ δε ξέρεις και πίσω από αυτά.

      Καμία ελπίδα.

      Διαγραφή
  5. Τσαλακωθειτε λιγο, αντρες και γυναικες δεν πειραζει!

    Εχω πεσει ανασκελα στο γκαζον να με τραβανε απο το χερι και εγω να λεω σε αγνωστη περαστικη "μη φευγεις παντρεψου με" Βεβαια ενταξει, ημουν τυφλα αλλα τι σημασια εχει, τουλαχιστον γελασε! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες μια cουλαμάρα κι εσύ....Μπορείς!!!