Η επίθεση της γάτας!!

Πόσο πιστεύετε αντέχει κανείς να ταξιδεύει μέσα στο λεωφορείο του Κτελ και στο πίσω του κάθισμα να συνταξιδεύει μια γάτα σε κλουβί ή οποία συνεχώς να νιαουρίζει-κλαίει;
Εγώ πάντως, παρόλο που δεν τα πάω καλά με τις γάτες δεδομένων των αλλεργιών μου, άντεξα μια ώρα και ένα τέταρτο, μετά έφτασα στο προορισμό μου και ηρέμησε ο ταλαίπωρος εγκέφαλός μου που τον είχα υποβάλλει σε καταστολή και σε απέραντη υπομονή.

Όμως το γατί, ήρθε να τιμωρήσει όλους εκείνους που άρχισαν να φωνάζουν και να εκρήγνυνται επειδή τους είχε ζαλίσει το νιαούρισμα-κλάμα. Διότι, το γατί βγήκε από τη φυλακή του κι άρχισε να πηδά από θέση σε θέση μέσα στο λεωφορείο, από μαλλί σε μαλλί, από πόδια σε πόδια, από αγκαλιά σε αγκαλιά και προκλήθηκε τόσο μεγάλη αναστάτωση που δεν ήξερες αν επρεπε να πέσεις κάτω από τα γέλια ή να αρχίζεις να φωνάζεις στο κόσμο να ηρεμήσει. Μη κάνετε έτσι μωρέ, ένα μικρό γατί είναι. Δε θα σας φάει. Ελεος πια.

Και το γλυκό μου, παρόλο που δε το αγάπησα από τη πρώτη στιγμή, μόνο εμένα δε πλησίασε. Κι όποιος πει ο,τι κατάλαβε τις προθέσεις μου, θα κάνει λάθος και θα το παρεξηγήσει. Απλά σεβάστηκε το ίδιο το γατί την αλλεργία μου όπως κι εγώ σεβάστηκα τον πόνο του.